نام عملیات: والفجر 1
زمان اجرا20/1/1362
مدت اجرا: شش روز
تلفات دشمن: 6750 کشته، زخمی و اسیر
رمز عملیات: یا الله - یا الله - یا الله
مکان اجرا: منطقه عمومی شمال غربی فکه - جبهه میانی
ارگان‌های عمل‌کننده: نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی به همراه گردانهایی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
اهداف عملیات: سرکوب نیروهای دشمن و باز پس‌گیری مناطق تحت اشغال
سه ماه پس از انجام ناموفق عملیات والفجر مقدماتی، عملیات «والفجر 1» در منطقه شمال غربی «فکه» تا بلندی‌های «حمرین» طرح‌ریزی شد، و در ساعت 22 و 10 دقیقه 20 فروردین با رمز «یاالله یا الله یا الله» حمله یگان‌های سپاه و ارتش به فرماندهی سرهنگ «علی صیادشیرازی»(فرمانده وقت نیروی زمینی ارتش)آغاز شد.
از زمان عملیات «ثامن‌الائمه7»که به شکست محاصره آبادان انجامید، تا آغاز عملیات «والفجر 1 » همواره برای درهم کوفتن خط دشمن برای غافلگیری و گرفتن فرصت عکس‌العمل آنها از تاریکی شب و ساعات استراحت نیروهای آنان بهره گرفته می‌شد، اما در این عملیات روش «هجوم در پوشش آتش تهیه» برای درهم کوبیدن دشمن برگزیده شد.
بر این اساس عملیات با اجرای آتش انبوه توپخانه شروع شد. 60 هزار گلوله توپ بر مواضع عراق فرو ریخت، و این تا آن زمان بی‌سابقه بود. البته دشمن نیز با 100 هزار گلوله به استقبال توپهای ایرانی آمد. موقعیت منطقه عملیاتی والفجر بیشتر تپه ماهور (تپه‌های کوتاه) که کوهستانی بوده و بلندی‌های مهم آن از 180 متر تجاوز نمی‌کند، و در منطقه جنوب شرقی کوه‌های حمرین قرار دارد.
قرارگاه 9 «خاتم الانبیا» عملیات را از دو محور شمالی و جنوبی به فرماندهی قرارگاه «کربلا» در جناح راست و قرارگاه «نجف» در جناح چپ پیش می‌برد. در این عملیات 8 لشکر از سپاه پاسداران و 2 لشکر،3 تیپ و یک گردان از نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و به عبارت دیگر 30 گردان از ارتش و 80 گردان از سپاه مشارکت داشتند. هر دو جناح کار پیشروی را تا سحرگاه فردا و تا اعلام دستور توقف بخوبی انجام دادند.
از صبح همان روز تا پایان ششمین روز عملیات، عراق بارها دست به پاتک زد و چندین مرتبه بلندی‌های منطقه دردست طرفین رد و بدل شد، اما نیروهای خودی توانستند اهداف به دست آمده را تثبیت کرده و حالت پدافند به خود بگیرند.
در پایان این عملیات تعداد 6750 تن از نیروهای دشمن کشته، زخمی و اسیر شدند و 98 دستگاه تانک و نفربر زرهی منهدم، 5 فروند چرخبال ساقط و سه واحد 550 نفری «جیش‌الشعبی»، سه گردان کماندویی، 13 تیپ پیاده مکانیزه و 4 گردان مکانیزه آسیب دید. همچنین بخشی از بلندی‌های حمرین، چندین روستا درحاشیه رودخانه «دویرج» و پاسگاه مرزی «پیچ‌انگیزه» آزاد شد که در مجموع 150 کیلومترمربع وسعت را در بر می‌گرفت.
بازدیدهای
امروز: 
