چقدر این روزگار رنگارنگ است! بازار دنیا هر چند روزی دست کسی است. در این بازار یک عده خریدار عشقند، گروهی نادان هم خریدار کالای زشتند؛ یک عده به فکر فردایند و یک عده در تفریح صحرا؛ یک عده به سوی حقیقت می روند و یک عده دنبال خوش گذرانی و صفا؛ گروهی با دنیا سوختند و نساختند، سوختند اما به سوی خالق رفتند.
 آن ها که با دنیا ساختند، دنیا با آن ها نساخت، آن ها (فقط) خود را باختند و (سرانجام) به عذاب افتادند.
دنیا پلی است که باید از آن عبور کرد؛ نباید روی آن ماند. البته باید از آن بگذرند، اما دنیا از یک عده کار کشید و به آن ها بار نداد، آن ها را از کار انداخت و از خود بیرون کرد.
بعضی ها هم از دنیا کار کشیدند و با عقل و تقوا در دنیا بار بستند. کار کردند، ولی بار هم گرفتند و با آبروی بندگی رفتند. از کتاب در راه بندگی - حاج آقا الطافی نشاط

وقتی دنیا جای خدا می نشیند

شیخ رجبعلی خیاط (ره) می فرماید : « قیمت تو به اندازه خواست توست ، اگر خدا را بخواهی قیمت تو بینهایت است و اگر دنیا را بخواهی ، قیمت تو همان است که خواسته ای » ¹

روزگار عجیبی شده ، انسانها اسیر محور «دنیای فانی» گشته و همه دروغ ها ، فریب ها ، دغلبازی ها ، بی مروتی ها ، جهالت ها و تغییر ذائقه ها و ارزش ها را در مسیر مغناطیسی آن به جان می خرند و حواسشان نیست بهایی به گزافی «خدا» در برابر آن می پردازند .

« عروس هزار داماد دنیا » دل ها و دیده هایمان را مجذوب خویش ساخته و «خدا» ، تنها لقلقه زبانمان و شیرینی قسم های دروغ مان گشته و غریبانه از «متن» زندگی به «حاشیه» رانده شده است و همه هم عادت کرده ایم به این خسران و دیگر تنفس در اتمسفر «دنیا پرستی» و «خودخواهی» ریه هایمان را حساس نمی کند و دیگر ککمان هم نمی گزد که چرا اینقدر در خدا فراموشی جاهلانه یمان ، در هم می لولیم و سر خود شیره می مالیم .

دوستان ، باید فراموشی خدا در زندگیمان را جدی بگیریم ؛ باید با خدا رفیق باشیم و به فرموده امام بزرگوارمان «یک لحظه از خدا غافل نشویم» ²

باید بدانیم که « در درگاه خدا و اولیای خدا همه چیز هست ، در حالی که جاهای دیگر خبری نیست . علم ، حیات ، عافیت ، دنیا و آخرت آنجاست »³

نکند دانسته و ندانسته بن بت های خود تراشیده ی «پول» و «ماشین» و «مقام» و «تیپ و لباس و خانه» را در کعبه دلمان جا داده و به پرستشی جاهلانه بگیریم . به فرموده ی مرحوم حضرت آیت ا... بهاءالدینی «همه این ارباب ها را رها کنید ! فقط یک ارباب پیدا کنید که خدای تعالی است »⁴

دوستان ! کاش همه زندگی ها ، با نیت ها و هدف های خدایی ، فارغ از دغدغه ها و استرس های دروغین ، و فارغ از قید و بندهای آرامش گیر دنیایی جهت گیری می شد و تداوم می یافت که «چنانچه زرق و برق دنیا را نخواهی و بهانه خدا را بگیری ، در نهایت خداوند متعال دستت را می گیرد و بلندت می کند . آن وقت است که انسان لذت می برد»⁵

امیدوارم که همه بتوانیم در مسیر حقیقت و رو به سوی زیبای بی همتا قدم برداریم تا زندگی مان زیبا و بابرکت گردد و امیدوارم که «تمنای وصال» همراه و همسفر دائمی ما در این حرکت بماند .

پایان این مطلب را همچون آغازش به نکته ی لطیف عارف واصل شیخ رجبعلی خیاط (ره) متبرک می کنیم که فرمود :

«فرهاد هر کلنگی را که می زد می گفت «شرین جونم !» و غیر معشوق خود ذکری نداشت . این دفتر را به عشق محبوب بنویس ! پارچه را به یاد او متر کن ! در اینصورت همه ی این ها مقدمه وصل است ، حتی نفس هایی که می کشی به یاد او بکش » ⁶

پی نوشت ها :

1و6 – کیمیای محبت 2- صحیفه نور 3و4و5 – سلوک معنوی